สังคมศึกษา

สารบัญ

                                                  

                                                                                                            หน้าที่

หน่วยที่1 ศาสนาของเรา                                                                          1               

            บทที่1 ความสำคัญเเละประวัติพระพุทธศาสนา                             2

           บทที่2 หลักธรรมของศาสนา                                                         13

           บทที่3 เรียนรู้แบบอย่างที่ดี                                                            25

           บทที่4 ศาสนิกชนที่ดี                                                                     35

หน่วยที่2 หน้าที่พลเมือง                                                                           52

           บทที่1 สิทธิเด็ก                                                                              53

           บทที่2 พลเมืองดีตามวิถีประชาธิปไตย                                          59

  

-บทที่1 ความสำคัญเเละประวัติพระพุทธศาสนา-

ศาสนาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจของศาสนิกชนมีหลักในการปฤติปฏิบัติแต่สิ่งที่ดีงามไม่ทำความชั่ว หล่อหลอมจิตใจผู้ที่ทำให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

-บทที่2 หลักธรรมของศาสนา-

ในแต่ละศาสนาจะมีหลักธรรมคำสอนปลีกย่อยแตกต่างกัน เพื่อให้ผู้ประพฤติปฏิบัติไปสู่จุดมุ่งหมายสูงสุดของศาสนา แม้คนไทยส่วนใหญ่จะนับถือพระพุทธศาสนาแต่ก็มีคนไทยอีกส่วนหนึ่งที่นับถือศาสนาแตกต่างกันไปซึ่งทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข เพราะทุกศาสนามีหลักธรรมคำสอนที่สอดคล้องกัน  คือ สอนให้ทุกคนละเว้นจากการทำความชั่ว ให้ทำความดี มีความรักและความเมตตาต่อกัน

-บทที่3 เรียนรู้แบบอย่างที่ดี-

ศาสนาทุกศาสนาต่างมุ่งสอนให้ผู้นับถือทำความดี เพื่อให้เราสามารถ

อยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีความสุข การปฏิบัติตนเป็นคนดีนั้นสามารถ

ศึกษาจากประวัติของผู้ที่ประพฤติดี เพื่อให้เห็นคุณค่าของการทำความ

ดีนั้น แบบอย่างการทำความดีที่ควรศึกษาในชั้นนี้มีดังนี้                            

๑พระโสณโกฬิวิสะ เป็นบุตรของอสุภเศรษฐีในนครจำปา นับตั้งแต่มารดาเริ่มตั้งครรภ์จนคลอด ชาวเมืองต่างพากันนำเครื่องบรรณาการมามอบให้แก่เศรษฐีเป็นอันมาก เมื่อคลอดแล้วมีผิวพรรณผุดผ่องงดงามดังนั้นมารดาบิดาจึงได้ขนานามนามว่า โสณะ ส่วนโกฬิวิสะเป็นชื่อแห่งโคตร

    โสณกุมารนั้นเป็นคนสุขุมาลชาติ มีโลมาที่ละเอียดอ่อนบังเกิดที่ฝ่าเท้าทั้งสอง ได้รับการเลี้ยงดูเอาใจในจากมารดาบิดาเป็นอย่างดี เพราะมีทรัพย์สมบัติบริบูรณ์
    เมื่อพระบรมศาสดาประทับอยู่ที่เขาคิชฌกูฏ แขวงกรุงราชคฤห์ พระเจ้าพิมพิสาร เจ้าผู้ครองแคว้นมคธ มีความประสงค์จะทอดพระเนตรโลมาที่ฝ่าเท้าของโสณเศรษฐีบุตร จึงรับสั่งให้ไปเฝ้าพระบรมศาสดา โสณเศรษฐีบุตรพร้อมด้วยชาวบ้าน ประมาณแปดหมื่นคน เข้าไปเฝ้าพระบรมศาสดาตามรับสั่งพระเจ้าพิมพิสารได้ฟังเทศนาอนุปุพพิกถา และอริยสัจ ๔ ที่พระองค์ตรัสสอนชาวบ้านประมาณแปดหมื่นคนก็เกิดความเลื่อมใส ได้แสดงตนเป็นอุบาสกแล้วหลีกไป
    ส่วนโสณเศรษฐีบุตรเข้าไปกราบทูลพระบรมศาสดาว่า ข้าพระพุทธเจ้าได้ฟังพระธรรมเทศนาที่พระองค์แสดงเห็นว่าผู้ครองเรือนจะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริสุทธิ์ บริบูรณ์สิ้นเชิง ดุจสังข์ที่ขัดแล้วนั้นมิใช่จะทำได้โดยง่าย ข้าพระพุทธองค์ อยากจะบวช ขอพระองค์จงโปรดให้ข้าพระองค์บวชเถิด พระบรมศาสดาทรงให้บวชตามประสงค์

     ครั้นโสณโกฬิวิสะอุปสมบทแล้ว เดินทางไปทำความเพียรที่สีตวัน ปรารภความเพียรเกินขนาด เดินจงกรมไม่หยุดจนเท้าแตก ก็ไม่ได้บรรลุธรรมพิเศษอย่างใดอย่างหนึ่ง จึงดำริว่า บรรดาสาวกของพระบรมศาสดาที่ปรารภความเพียรแล้ว เราก็เป็นคนหนึ่ง ถึงอย่างนั้นจิตของเราก็ยังไม่พ้นจากอาสวะทั้งปวง ได้สมบัติของเราก็ยังมีอยู่มากมาย ถ้ากระไรเราจะสึกออกไปเสวยสมบัติและบำเพ็ญกุศลจะดีกว่า
    ฝ่ายพระบรมศาสดาทราบว่า พระโสณโกฬิวิสะปรารภความเพียรเดินจงกรมจนเท้าแตกแล้ว คิดเช่นนั้น จึงเสด็จไปถึงที่อยู่ของพระโสณโกฬิวิสะตรัสสอนให้ปรารภความเพียร แต่พอปานกลางไม่ยิ่งนัก ไม่หย่อนนัก โดยยกสายพิณ ๓ สายขึ้นเปรียบเทียบ ครั้นตรัสสอนแล้ว ได้เสด็จกลับสู่ที่ประทับพระโสณโกฬิวิสะตั้งอยู่ในโอวาท ที่พระบรมศาสดาได้ตรัสสอน ปรารภความเพียรแต่พอประมาณ เจริญวิปัสสนาไม่ช้าไม่นานก็ได้บรรลุพระอรหัตตผล

     ครั้นต่อมาวันหนึ่ง ท่านเข้าไปเฝ้าพระบรมศาสดาแล้ว กราบทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ภิกษุเป็นพระอรหันต์ มีอาสวะสิ้นแล้ว จบพรหมจรรย์แล้ว ไม่มีกิจที่จะต้องทำอีก มีภาระหนักอันวางแล้ว ได้ถึงประโยชน์ของตนแล้ว มีธรรมที่ทำให้ติดอยู่ในภพหมดสิ้นแล้ว รู้ชอบ จึงพ้นแล้วจากอาสวะ ภิกษุผู้เป็นอรหันต์นั้นน้อมเข้าไปแล้วในคุณ ๖ สถาน คือ น้อมเข้าไปแล้วในบรรพชา,ในที่สงัด,ในความสำรวม ไม่เบียดเบียน,ในความไม่ถือมั่น,ในความไม่มีความอยาก และในความไม่หลง
    พระบรมศาสดาได้ทรงสดับแล้วตรัสสรรเสริญว่า พระโสณโกฬิวิสะพยากรณ์พระอรหันต์ กล่าวแต่เนื้อความไม่นำตนเข้าไปเทียบ และเพราะเหตุที่ท่านได้ปรารภความเพียรด้วยความอุตสาหะอย่างแรงกล้า แต่ครั้งยังไม่บรรลุอรหัตตผล
   

พระบรมศาสดาจึงตรัสยกย่องว่า      เป็นผู้เลิศกว่าภิกษุทั้งหลาย ผู้ปรารภความเพียรในพระพุทธศาสนา

บทที่4 ศาสนิกชนที่ดี 

พิธีกรรมเกี่ยวกับชีวิตประจำวัน 

✔พิธีกรรมเกี่ยวกับวินัยสงฆ์

✔พิธีกรรมเกี่ยวกับวันสำคัญทางศาสนา

 

๒.มารยาทของศาสนิกชน

 

✔การกราบพระรัตนตรัย

✔การไหว้

✔การกราบศพ

 

    ๓.การพัฒนาจิตใจตามแนวทางของศาสนา

 

✔การสวดมนต์              

✔การแผ่เมตตา

✔การบริหารจิต

บทที่1 สิทธิเด็ก 

✔การละเมิดสิทธิเด็ก      

 ✔แนวทางการป้องกัน

  ✔คุ้มครองตนเองหรือผู้อื่น

จาก การละเมิดสิทธิเด็ก

✔การป้องกันคุมครองสิทธิเด็กในสังคมไทย

บทที่2 พลเมืองดีตามวิถีประชาธิปไตย

 👌 การปฏิบัติตนเป็นพลเมืองดี     

        

👀การปฏิบัติตนตามถาณภาพ            

👀 การปฏิบัติตนตามบทบาหน้าที่ 

                  

👀การปฏิบัติตนตามสิทธิเสรีภาพ

👌 คุณลักษณะของพลเมืองดี

                 

👀เคารพในสิทธิและเสรีภาพของผู้อื่น

                

👀 คุณธรรมและความรับผิดชอบ

                   

👀มีค่านิยม

                 

👀มีระเบียบวินัย

                 

👀มีความซื่อสัตย์

                 

👀เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวม

                

👀มุมานะทำประโยชน์

                   

👀เสียสละแรงกาย

สรุปวิชาสังคมหน่วยที่ ๑ และหน่วยที่ ๒

ด.ชภูมิพัฒน์ อิ่มอำไพ ป. 5/2 เลขที่ 24