ภาษาไทย

สารบัญ

บทที่ 1 ครอบครัวพอเพียง

บทที่ 2 คนละไม้คนละมือ

บทที่ 3 ภัยเงียบ

บทที่ 4 ประชาธิปไตยใบกลาง

บทที่ 1 ครอบครัวพอเพียง

สาระสำคัญ

“ครอบครัวพอเพียง” พ่อกับแม่พาเมฆและฝนไปเที่ยวบ้านของลุงวิน กับป้านิดที่ต่างจังหวัด พวกเขา ใจ และมีความสุขที่ได้ไปบ้านนี้ เพราะอากาศก็ดี ดอกไม้หลากสีสัน ต้นไม้ร่มครึ้มเย็นสบาย ได้ขี่จักรยานเล่น อย่างสนุกสนาน และได้กินอาหารอร่อยด้วย

สรุปเนื้อเรื่อง

ครอบครัวของเมฆและฝนเดินทางไปพักผ่อนที่บ้านของป้านิด และลุงวิน ซึ่งอยู่ที่อำเภอปากช่อง จังหวัดนครราชสีมา บ้านของบ้านดและลุงวิน อยู่ใกล้เชิงเขา มีต้นไม้ร่มรื่น เมฆและฝนขี่จักรยานดูรอบ ๆ บ้านอย่างสนุกสนาน หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จ ป้านิดพาแม่เดินดูรอบ ๆ บ้าน ป้านิดปลูก พืชผัก ผลไม้ และดอกไม้กลิ่นหอมหลายชนิด ผลไม้สามารถเก็บกินได้ตลอดทั้งปี ส่วนลุงวินพาพ่อไปดูสระน้ำที่ ขุดกักเก็บน้ำ พาพ่อไปดูการทำน้ำหมักชีวภาพ เมฆและฝนไปหาป้าแซมให้พาไปเก็บไข่ในเล้าไก่ ลุงวันและป้า นิดใช้หลักเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงในการดำเนินชีวิต หลังจากรับประทานอาหารเย็นแล้ว ฝนตกตกลงมา อย่างหนัก น้ำไหลลงสระ ลุงวินจึงจับปลาได้หลายตัว เมฆและฝนดีใจที่ได้มาเที่ยวชมธรรมชาติ และสุดอากาศ ที่บริสุทธิ์

 บทที่ 2 คนละไม้คนละมือ

สาระสำคัญ

“คนละไม้คนละมือ” ตั้ม พ่อ และมีความรับผิดชอบต่อชุมชนที่ตนอาศัยอยู่ด้วยการรับบริจาคน้ำมัน พืชที่ใช้แล้ว เพื่อนำไปทดลองทำน้ำมันไบโอดีเซลที่มหาวิทยาลัยของพ่อของตั้ง จะได้ไม่เกิดมลพิษต่อชุมชน เดินไปตลาดเห็นสะพานชำรุดก็รีบซ่อมก่อน ไปตลาดก็หิ้วตะหน้าไปใส่ของเอง เพื่อลดการใช้ถุงพลาสติก ม นิ้วปิ่นโตไปใส่อาหารสำเร็จ และในวันเกิดของคนในครอบครัวก็ไปบริจาคโลหิต แสดงให้เห็นว่าคนในครอบครัว ของสั้น ล้วนมีจิตสาธารณะ เห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมเป็นที่ตั้ง

                                                                                            

สรุปเนื้อเรื่อง 

พ่อของตั้งเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง ทุกวันอาทิตย์ พ่อจะนำน้ำมันพืชที่ ใช้แล้วที่ได้รับบริจาคในละแวกบ้านไปผลิตเป็นน้ำมันไบโอดีเซลล์ ยิ้มไปตลาดกับปู่ โดยใช้ทางลัดท้ายหมู่บ้าน ข้ามสะพานที่ค่อนข้างเก่าและชำรุด ให้ตั้งกลับบ้านไปบอกพ่อให้นำถังใส่ตะปูและค้อนมาซ่อมสะพานที่ชำรุด พ่อและชาวบ้านจึงมาช่วยกันซ่อมสะพาน จากนั้นตั้มก็ไปตลาดกันคุณปู่ ปู่หิ้วตะกร้า ส่วนต้มถือปืนโคเพื่อลด การใช้ถุงพลาสติก ผมไปซื้อหมี่กะทิร้านป้าแสง พี่ป๋องลูกมือป้าแสงใช้มือที่ปิดปากเวลาจามไปหยิบไข่ฝอย และ ผักชี ทำให้ป้าแสงพี่น้อง และลักหมีกะทิให้ตั้มใหม่ครอบครัวของผมมีประเพณีปฏิบัติกันมาอย่างหนึ่ง คือ เมื่อถึงวันเกิดจะไปบริจาคโลหิตที่โรงพยาบาล เพื่อช่วยผู้ประสบอุบัติเหตุและผู้ป่วยร้ายแรง เป็นการช่วยกันคน ละไม้คนละมือ และเป็นการทำบุญที่ยิ่งใหญ่ประการหนึ่ง ระหว่างรอคุณพ่อคุณแม่บริจากโลหิตนั้น ต้มนำเงิน ส่วนหนึ่งหยอดใส่ตู้บริจาคเพื่อช่วยเหลือพี่น้องร่วมโลก การช่วยกันคนละไม้คนละมือ เป็นวิถีชีวิตของคนไทยที่ แสดงถึงการมีจิตสาธารณะเพื่อประโยชน์ส่วนรวม

บทที่ 3 ภัยเงียบ

สาระสำคัญ

“ภัยเงียบ” กล่าวถึงภัยจากการแข็ต หรือสนทนากับคนที่ไม่รู้จักกันทางคอมพิวเตอร์ ซึ่งหากไม่เท่า ทันแล้วอาจถูกหลอกไปในทางไม่ดี อาจเสียงทั้งทรัพย์สิน เสียชื่อเสียง เสียตัว หรือเสียอนาคตได้ เพราะฉะนั้น การใช้คอมพิวเตอร์เพื่อแข็ต หรือสนทนากับคนแปลกหน้าควรต้องใช้ความระมัดระวังให้มาก ๆ

                                                                                    

สรุปเนื้อเรื่อง

แพน เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ซึ่งมีความชำนาญในการใช้คอมพิวเตอร์เป็นอย่างมาก เนื่องจากพิเศพชายของแพนซึ่งเรียนวิศวกรรมคอมพิวเตอร์สอนให้ วันหนึ่งเทศเล่าให้แพนฟังว่า เพื่อของเทศ ถูกฝรั่งหลอก ตอนแรกคุยกันทางอินเทอร์เน็ต รูปภาพที่ปรากฏบนหน้าจอเป็นฝรั่งหน้าตาดีมาก แต่พอนัดพบ กันที่กรุงเทพฯ ปรากฏว่าเป็นฝรั่งพุงพลุ้ย และหลอกให้เพื่อนของเทศเลี้ยงอาหาร แต่โชคดีที่ไม่ถูกหลอกไปทำ มิดีมิร้าย แพนนั่งเงียบ เพราะกิจกรรมที่แทนชอบมากที่สุด คือ การเข้าห้องสนทนาทางเว็บไซต์ ทำให้พนพบ กับพี่เจี๊ยบ “ตอนแรกก็คุยกันดี ต่อมาพี่เจี๊ยบก็หลอกให้แพนโอนเงินผ่านธนาคารด้วยเครื่องฝากอัตโนมัติไปให้ ผ่านไปสามเดือน ก็ไม่มีการตอบกลับมา แทนเล่าเรื่องให้พรศฟัง พี่หศไม่น้องนาว แต่ตักเตือนว่า ภัยอันตราย มีอยู่ทุกหนแห่ง ถือเป็นบทเรียนสอนตัวเราเอง มิฉะนั้นจะถูกภัยเงียบเข้ามาทำลายโดยไม่ได้ตั้งตัว

บทที่ 4 ประชาธิปไตยใบกลาง

สรุปเนื้อเรื่อง

ปีนี้ การเลือกตั้งประธานนักเรียนมีผู้สมัครหลายคน แต่ที่โดดเด่นคือ มีดี และภาฯ ซึ่งเป็นนักเรียน ระดับชั้นมัธยมศึกษา มีรูปหล่อ พ่อรวย มีเพื่อนมาก เรียนหนังสือเก่ง แต่มักเอาแต่ใจตนเอง และคิดว่าเงิน สามารถใช้แก้ปัญหาได้ ส่วนภาณุหน้าตาธรรมดา เรียนหนังสือปานกลาง มีน้ำใจชอบช่วยเหลือผู้อื่น และเป็น กองหน้าทีมฟุตบอลของโรงเรียน ภาค และทีมฟุตบอลลงแข่งขันจนได้รับชัยชนะ เป็นแชมป์ของจังหวัดในปีนี้ ทำให้ชื่อของภาณุติดปากนักเรียนทุกคน มีดีจังจัดงานเลี้ยงวันเกิด เชิญทุกคนมาร่วมงาน เพื่อหวังว่าจะได้รับ คะแนนเสียง แต่ก็ไม่มีใครไปร่วมงานสักคน เพราะทุกคนต่างมีความคิดเป็นของตนเอง เงินไม่สามารถซื้อทุกสิ่ง ทุกอย่าง การเลือกประธานนักเรียนควรเลือกคนที่คิดดี ทำดี ซื่อสัตย์และสียสละ